Bir Yorum

  1. vanyadayi
    vanyadayi ·

    hancının yaşlı annesi bahçede yalnız başına somurta somurta sıkıntıyla oynayan torununa seslendi. “gelip sırtını okşayacağım, sen merak etme.” beş yaşındaki küçük çocuk tahtadan oyulma eski minik bir sandalla oynarken, başını kaldırmadan babaannesinin bu sözlerini işitti. tepki vermedi; zaten yaşlı teyze de girişi arka bahçeye açılan mutfak kapısının derinliklerinde kaybolmuştu bile çoktan.
    aradan yıllar geçti. babaanne öldü. çocuk büyüdü. ilk gençlik dönemlerindeyken bir gece rüyasında babaannesinin yavaşça odasına süzüldüğünü yaşadı. gizli bazı seslere uyandığını, kımıldayıp tam başını kapıya doğru çevirecekken sırtında şefkatli bir elin dolaştığını duydu. ertesi sabah kahvaltı ederken, bu rüyasını yeniden yaşarken, babaannesinin yıllar evvel mutfak kapısından söylediği cümleyi hatırladı.